พิมพ์ใหญ่ องค์ดำ องค์ขาว แตกต่างกันที่จำนวนของไขน้ำว่าน แต่ลักษณะขึ้นเป็นผดเรื่มจากเม็ดเล็กๆสะสมกันจนเป็นเม็ดใหญ่ขึ้น สีของไขน้ำว่าน เหมือนกัน คือผุดขึ้นจากเนื้อแบบค่อยเป็นค่อยไป ผุดแบบสะสมทับกัน เบียดกัน หรือห่างกัน ในแต่ละองค์จะไม่เหมือนกัน องค์ดำเนื้อสีดำมีไขน้ำว่านผุดขึ้นปานกลาง องค์ขาวเนื้อสีเทา มีไขน้ำว่านผุดขึ้นมาก ขึ้นทั้งองค์ ในบางจุดแห้งจนร่อนออก ทั้ง2องค์แม้จะเป็นเนื้อสีดำหรือสีเทา ก็ยังมีกลิ่นเดียวกันแบบ"เป๊ะๆ" เห็นมั้ยครับถ้าทำปลอมออกมา ทำไขน้ำว่านแบบนี้ยากที่จะเหมือน จึงเน้นไปที่การถอดแม่พิมพ์ใหม่ ทำตำหนิแม่พิมพ์ให้ครบ(หรือเกินบ้างเพื่อเป็น"โค้ตลับ") แล้วเน้นที่ตำหนิพิมพ์ เป็นจุดจ่ายตังค์(ด้วยการใช้เทคนิคต่างๆที่จะสร้างความเชื่อถือ ก็รู้ๆกันอยู่) โลกสมัยใหม่เจริญเร็วมาก ผู้คนมีการศึกษาที่สูงขึ้น ใช้เหตุใช้ผลกันมากขึ้น สิ่งที่เคยสงสัยในอดีตเริ่มมีการค้นหาคำตอบมากขึ้น แล้วความจริงก็ทยอยๆปรากฎออกมา ไม่ว่าจะเป็นพระสายไหน วัดไหน โดยเฉพาะที่มีราคาแพง ผมเน้นเฉพาะพระรุ่นที่ปั่นราคาให้แพงเกินจริงนะครับ ไม่ว่าจะเป็นพระยุคเก่าหรือพระใหม่ๆที่เพิ่งออกมาไม่นาน(ส่วนพระที่ซื้อขายกันราคาตามจริงไม่มีปัญหาอะไร) ใครทำใครได้เป็นกฎแห่งกรรมครับ